Korupcja jest poważnym problemem społecznym, który podlega prawu karnemu. Kodeks karny w artykułach 228 i 229 dokładnie określa znamiona tzw. sprzedajności oraz przekupstwa. I tak, w przypadku przestępstwa określonego w art. 228 kodeksu karnego, nie ma znaczenia dla odpowiedzialności karnej fakt, że korzyści nie odniosła sama osoba pełniąca funkcję publiczną, a właśnie inny podmiot. Istotne w tym przypadku jest to, czy udzielenie korzyści majątkowej lub chociażby jej obietnicy, miało ścisły związek z pełnioną przez sprawcę funkcją publiczną.
W innym przypadku, nie możemy mówić o wyczerpaniu znamion czynu korupcji-sprzedajności. Co ważne, ustawodawca przewidział dosyć surową odpowiedzialność karną za to przestępstwo, opiewająca nawet do 12 lat pozbawienia wolności.
Przyjęcie korzyści majątkowej przez osobę i warunkach wskazanych w art. 228 kodeksu karnego jest czynem zabronionym niezależnie od motywacji wręczającego i wartości korzyści majątkowej.
Takim przykładem w życiu codziennym, może być sytuacja tzw. wdzięczności pacjenta w stosunku do lekarza. Dokonując prawnokarnej oceny przyjęcia przez lekarza drobnego prezentu od pacjenta, przede wszystkim należy ustalić, czy pacjent w związku z leczeniem uzyskał znaczna poprawę zdrowia, czy w czasie wizyty lekarskiej lekarz nie naruszył żadnych obowiązków, a nadto czy lekarz nie uzależnił przeprowadzenie świadczenia od otrzymania prezentu- korzyści. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z wręczeniem prezentu z własnej inicjatywy pacjenta i już po świadczeniu usługi medycznej przez lekarza, taką sytuację można potraktować jako wyraz wdzięczności i przy wyrokowaniu jako zasadne można przyjąć, że stopień szkodliwości niniejszego czynu jest znikomy.
Omawiając znamiona czynu tzw. sprzedajności i przekupstwa, należy stanowczo podkreślić, że samodzielność decyzyjna przyjmującego korzyść majątkową, nie jest warunkiem odpowiedzialności karnej za przestępstwa określone w art. 228 i art. 229 kodeksy karnego. Czyny stypizowane w tych artykułach, maja charakter formalny i wystąpienie rezultatu nie ma tu znaczenia.
I tak przestępstwo z art. 229 kodeksu karnego jest dokonane w chwili realizacji znamion, czyli udzielenia lub obietnicy udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną. Należy pamiętać, że w sytuacji, gdzie mamy do czynienia z korzyścią majątkową znacznej wartości, odpowiedzialność karna jest bardzo dotkliwa i może wynosić nawet 12 lat pozbawienia wolności.
Należy pamiętać, że odmowa przyjęcia łapówki, nie zwalnia z odpowiedzialności karnej za przekupstwo i stanowi dokonanie przestępstwa przekupstwa, a nie tylko jego usiłowanie.
W przypadku pytań dotyczących korupcji i łapówkarstwa w Polsce zalecamy konsultację z doświadczonym adwokatem specjalizującym się w prawie karnym.
Czy potrzebujesz pomocy prawnej związanej z przestępstwem, o którym mówi ten artykuł?
Skontaktuj się z naszą kancelarią prawną już dzisiaj. Uzyskaj wsparcie doświadczonego adwokata, który pomoże Ci zrozumieć Twoje prawa i - jeśli zajdzie taka potrzeba - będzie Cię reprezentował. Pamiętaj, że im wcześniej się z nami skontaktujesz, tym więcej zwykle mamy możliwości skutecznego działania w Twojej sprawie.
